Hayvan, Ağaç ve Egemen: Lacan ve Derrida’da Öteki
Zeynep Direk'in Hayvan, Ağaç ve Egemen: Lacan ve Derrida'da Öteki başlıklı yazısı Cogito Dergisi'nin 2015 senesi mart ayında yayınladığı Felsefede Hayvan Sorusu sayısında yer almaktadır.
Yazar bu metninde Derrida'nın Hayvan ve Egemen eserinden ve Lacan'ın özellikle ayna evresi metninden yola çıkarak yapıtlarındaki Öteki kavramını ve insan/hayvanı ayıran/birleştireni ele almaktadır.
Aşağıda metnin sorunsalı ortaya koyan kısa bir alıntı yer almaktadır.
''Lacan insan ile hayvan arasındaki farkı dile getirirken güdüler ve itkiler, haz ve keyif, ihtiyaç ve arzu, yoksunluk ve eksiklik gibi bir dizi ayrıma başvurur. İnsana özgü olan arzu, itkilerin yanı sıra, yasaya girmeyi, iğdiş edilme korkusunu, sembolik düzeni ve dolayısıyla da gösterenle özgül bir ilişkiyi gerektirir. Buna karşın, hayvanların güdüleri vardır; sembolik düzende değillerdir ve gösterene erişimleri sınırlıdır. İnsanın gösterenle ilişkisi beraberinde öznelliği, bilinçdışını, itkileri, arzuyu, Öteki’ni, yasayı, süperegoyu ve keyfi getirir. Burada, Lacan’ın bu farkı etik ve politik terimlerle ifade edişini Derrida’nın nasıl eleştirel bir biçimde değerlendirdiğine odaklanacağım.''
Metnin devamı yazarın internet sitesindedir ve buraya tıklanılarak ulaşılabilir.
Bu yazı Cogito Dergisinin mart 2015 sayısında yer almaktadır.
