Külkedisinin Aksi
Psikanaliz ve felsefe doktoru olan, bugün yapıyor olduğumuz okumayı da yazdığı Aşıklar isimli kitapta ele alarak film okumamıza ilham kaynağı olan Dr. Clothilde Leguil, filmleri ve sinema sanatını geçmiş zamanın mitolojisine denk olarak görür ve aynı zamanda sinemayı ''günümüze özgü sanatsal ifade biçimi'' olarak tanımlar. Psikanalitik bakış açısıyla mitolojide ele alınan en temel mesele fantazi yani düşleme dairdir. En çok duyduğumuz, psikanalizin 100 yıldır tüketemediği ödip mitini düşünelim: Psikanalizde bu mit aracılığıyla yüzyılları aşan bir mesele olan ödipal düşlemler yani ensestüel arzular ve baba katline dair düşlemler ve medeniyeti var eden yasa-k-lar ele alınır. Ruhsal olan, ele alınması zor bir düşlem, hikayeleşmiş ve bin yılları aşarak bize ulaşabilmiştir. Artık mitolojik eserlerin üretildiği bir yüzyılda değiliz fakat günümüzde de düşlemleri filmler aracılığıyla ele alabiliriz.
Belki de konuşmamızı mitler ve baba katline dair bir mitle açmamız boşuna değildir! Çünkü 1972 doğumlu olan Sofia Coppola, baba katlinin ele alındığı Baba filminin de yönetmeni olan Francis Ford Coppola'nın kızıdır. İlk set deneyimini doğduğu sene Baba filminin setinde yaşar. Başka bir deyişle doğduğu günden beri Sofia sinema setindedir ve 1999 senesinde henüz 27 yaşında genç bir kadınken Virgin Suicides ile sanatçı/yönetmen olarak ilk filmini çeker. Bu kadar büyük bir yönetmenin ailesinden gelip ilk filmini çekmekte olan Sofia'nın ilk filminin konusu nedir? O nasıl bir düşlemi ve trajediyi ele alır?
